{mosimage}Þessa dagana erum við svo lukkuleg að ég hef átt frí frá og með miðvikudeginum og stendur það fram á mánudag. Það er nú samt ekki þannig að legið sé með tærnar upp í loft heldur verður jú að hafa eitthvað fyrir stafni þannig að ungviðinu, jafnt sem hinum fullorðnu, fari ekki að leiðast. Þá er farið á kreik og ýmislegt getur þá gerst.
Fríið hófst þó með barna(g)ælum...
Aðfaranótt miðvikudagsins var slegið Söllerödmet í rúmskiptingum þegar frumburðurinn skilaði kvöldmatnum sínum á koddann milli foreldra sinna. Snör og samhent handtökin í haustmyrkri næturinnar sáu til þess að nýtt lín var senn komið á hjóna(leysa)rekkjuna. Fyrsta barna(g)ælan hafði látið sjá sig.
{mosimage}Fyrsti frídagurinn var notaður til að flysja hið úr sér gengna og grámuskulega gólfteppi af svefnherbergisgólfinu. Drjúgur tími fór í að skrapa af límklístrið eftir að filtferningunum, sem mynduðu undirlagið, með hjálp Red Devil sparslspaða og drjúgu magni af hreinisbensíni. Fjórðungshluti svefnherbergisins er nú prýddur hinu ágæta parketi sem undir tappinu bjó.
Við náðum svo í Baldur í leikskólann um þrjú og skelltum okkur í Grísinn (slangur heimamanna yfir Nærumbanen) inn í Jægersborg, þaðan í S-tog til Gentofte og svo upp í leið 176 til IKEA þar sem átti að versla verðlaunin hans Baldurs í Toys 'r us: Gítar. Ekki höfðum við gengið marga metra þegar barna(g)æla númer tvö leit dagsins ljós, þar var það Ásta Lísa sem lét til sín taka.
{mosimage}Þá voru góð ráð dýr! Útlitið var ekki gott, öll föt og kerrupokinn út í hádegismat dagsins og ekkert til skiptanna. En aftur voru slegin met, í þetta sinnið var það Gentoftemet í gangstéttarklæðaflettingum. Innan skamms sat Ásta Lísa í kerrunni á ný, innvafin í peysuna af mömmu sinni og í kerrupokanum á röngunni. Þá var brunað í nærstaddann Rúmfatalagerinn og verslaður á öðru hundraðinu sá skærbleikasti fatapakki í norðanverðri Evrópu. Á svipstundu milli koddarekkanna var Ásta komin í ný föt. Allir voru þá klárir til að byrja að versla.
Það er skemmst frá því að segja að gítarinn var keyptur sem og þessir fínerís Creative hátalarar í "Elko" þannig að nú er sko heldur betur hægt að hlusta á Rás 2 og aðra landa sína í víðóma bassaveislu. Í dag fórum við í Lyngby af gömlum vana og er það ekki í frásögur færandi. En þessa stundina er allt með kyrrum kjörum hér á bæ þar sem heimilisfólkið hefur það huggulegt: Ásta sofnuð, Baldur að horfa á Emil, Hanna týnd í talnaveröld Sudoko en ég sit hér við tölvuna með góðvini mínum Tuborg.
Ummæli