Fara í aðalinnihald

Glært

Geiri glæri sagði:

Nú er það ekki svart, heldur glært. Eða þannig...


Hér í Danaveldi virðist það vera óskráð lög að jólaljósaperurnar skuli vera glærar. Okkar íslensku og marglitu seríur hljóta að vekja undrun, aðdáun og gleði. Líkt og þegar konurnar á leikskólanum hans Baldurs Freys gátu ekki varist því að fylgjast með og brosa að skriðtækni Ástu Lísu sem skaust áfram um öll gólfin á rassinum eins og krabbi á 'julehygge' í síðustu viku.

Einn af indversku samstarfsfélögum mínum varð samferða mér í strætó heim á föstudeginum. Hann var hálf glær af þreytu, enda sagði hann mér að það væri líka raunin. Hann býr með nokkrum öðrum starfsnemum og þar er víst oft glatt á hjalla. Reyndar hefur hann verið að skrifa bók, en sú vinna hefur alveg setið á hakanum þar sem ekki hefur skapast tímarými milli veisluhalda og vinnu. Hann vonaði að hann yrði nú ekki glærþunnur um helgina þar sem hann var nú að vonast til að vinirnir færu nú ekki að hringja og bjóða í fjör. Það er víst erfitt að standast það, stöðug togstreitan í mannskepnunni er eilíft vandamál.

Svo má ég til með að deila með ykkur einstakri upplifun úr þvottahúsi Sölleröd Park. Ég fór þangað í kvöld að þurrka þvottinn í þurrkurum 1 og 2. Ég hafði bara rétt sett þurrkarana í gang og tyllt mér í biðhornið við hliðina á Greenpeace plakatinu frá nítjánhundruðsjötíuogsúrkál, þegar annar maður kemur inn. Aðkomumaðurinn var klæddur gulum uppþvottahanskum og gekk beint til verks. Þvotturinn var í a.m.k. þremur ofurþvottavélum og var samviskusamlega færður í þeytivindu (klæddur gúmmíhönskunum), upp á frágangsborð og svo troðið í aðeins einn þurrkara. Heljarinnar stórþvottur hér á ferð.

Augabrýr mínar lyftust um 5 mm þegar ég sá fjöldann af skyrtum sem hann hengdi upp við frágangsborðið, svona 17 stykki eða svo. Augabrýrnar nörtuðu svo bókstaflega í hársvörðinn þegar ég sá hann svo við þurrkarann þar sem hann var að taka síðustu 'flíkurnar' úr körfunni. Það voru nefnilega 3 pör af uppþvottahönskum, gulum eins og hann klæddist þá þegar. Þeir hafa verið hálf þvældir eftir volkið í þvottavélinni, en hann handlék þá með alúð og hellti vatninu úr þeim. Mig undraði þó að hann skuli hafa íhugað þann möguleika að setja þá líka í þurrkarann.

Nújá, þá var minn þvottur búinn að rúlla sinn tíma í þurrkaranum og tími til kominn að halda heim í kot með þurran þvottinn, kitlandi smásögusafn Asimovs og minningar um gúmmíhanskaklædda stórþvottamanninn.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.