Fara í aðalinnihald

Glært

Eftir
Geiri glæri sagði:

Nú er það ekki svart, heldur glært. Eða þannig...


Hér í Danaveldi virðist það vera óskráð lög að jólaljósaperurnar skuli vera glærar. Okkar íslensku og marglitu seríur hljóta að vekja undrun, aðdáun og gleði. Líkt og þegar konurnar á leikskólanum hans Baldurs Freys gátu ekki varist því að fylgjast með og brosa að skriðtækni Ástu Lísu sem skaust áfram um öll gólfin á rassinum eins og krabbi á 'julehygge' í síðustu viku.

Einn af indversku samstarfsfélögum mínum varð samferða mér í strætó heim á föstudeginum. Hann var hálf glær af þreytu, enda sagði hann mér að það væri líka raunin. Hann býr með nokkrum öðrum starfsnemum og þar er víst oft glatt á hjalla. Reyndar hefur hann verið að skrifa bók, en sú vinna hefur alveg setið á hakanum þar sem ekki hefur skapast tímarými milli veisluhalda og vinnu. Hann vonaði að hann yrði nú ekki glærþunnur um helgina þar sem hann var nú að vonast til að vinirnir færu nú ekki að hringja og bjóða í fjör. Það er víst erfitt að standast það, stöðug togstreitan í mannskepnunni er eilíft vandamál.

Svo má ég til með að deila með ykkur einstakri upplifun úr þvottahúsi Sölleröd Park. Ég fór þangað í kvöld að þurrka þvottinn í þurrkurum 1 og 2. Ég hafði bara rétt sett þurrkarana í gang og tyllt mér í biðhornið við hliðina á Greenpeace plakatinu frá nítjánhundruðsjötíuogsúrkál, þegar annar maður kemur inn. Aðkomumaðurinn var klæddur gulum uppþvottahanskum og gekk beint til verks. Þvotturinn var í a.m.k. þremur ofurþvottavélum og var samviskusamlega færður í þeytivindu (klæddur gúmmíhönskunum), upp á frágangsborð og svo troðið í aðeins einn þurrkara. Heljarinnar stórþvottur hér á ferð.

Augabrýr mínar lyftust um 5 mm þegar ég sá fjöldann af skyrtum sem hann hengdi upp við frágangsborðið, svona 17 stykki eða svo. Augabrýrnar nörtuðu svo bókstaflega í hársvörðinn þegar ég sá hann svo við þurrkarann þar sem hann var að taka síðustu 'flíkurnar' úr körfunni. Það voru nefnilega 3 pör af uppþvottahönskum, gulum eins og hann klæddist þá þegar. Þeir hafa verið hálf þvældir eftir volkið í þvottavélinni, en hann handlék þá með alúð og hellti vatninu úr þeim. Mig undraði þó að hann skuli hafa íhugað þann möguleika að setja þá líka í þurrkarann.

Nújá, þá var minn þvottur búinn að rúlla sinn tíma í þurrkaranum og tími til kominn að halda heim í kot með þurran þvottinn, kitlandi smásögusafn Asimovs og minningar um gúmmíhanskaklædda stórþvottamanninn.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Eftir
Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.
Skrifa ummæli
Lesa meira

Laugarvegurinn hjólaður

Eftir
Þessi hugmynd að taka einn góðann hjólatúr fæddist á vormánuðum hjá meistara Lárusi. Og undirbúningurinn og stemmningsuppbyggingin fór á fullt. Ekkert var sparað til í pökkunarlistum, ferðaáætlunum og gögnum um fyrri slíkar ferðir þar sem hægt er að horfa á myndbönd, sjá gps, lesa lýsingar og sjá myndir. Spennan var orðin þónokkur á sunnudeginum 15 júlí þegar ég var að pakka í bakpoka og elda mat fyrir hópinn inn á milli þess að smyrja nesti fyrir ferðina. Mánudagsmorguninn 16. júlí stóðum við Tolli, Lárus og Snorri klárir á BSÍ eins og hinir túristarnir og gerðum okkur klára í rútuna í Landmannalaugar kl 8. Við komum hjólunum okkar fyrir í einni af tveimur smekkfullu rútunum en tjöld ofl sendum við með annarri rútu upp í Þórsmörk. Eftir nokkuð hoss og hopp vorum við upp í hinum stórbrotnu landmannalaugum þar sem var bara frekar mikið um manninn. Hjólin komu nokkuð heil út úr þessu nema að aftari bremsudiskur hjá mér hafði beyglast en það var lagað fljótt og örugglega. Veðrið var...
Skrifa ummæli
Lesa meira

Draumaferðin - komið á áfangastað

Eftir
Jóladagsmorgun 2011 og það er ræs klukkan 4 að morgni eftir örfáar svefnstundirnar. Það er rok og rigning á E47 á leið út á Kastrup flugvöll, en það á eftir að breytast... Fjölskyldan dormar og sefur til skiptis á milli sögubrota frásagnaglaða aðstoðarflugstjórans um ferðalög danskra víkinga suður eftir álfunni. Fróðlegt, en ég vildi nú samt heldur sofa eins og lofað var eftir mat og fríhafnarprang. Það eru svo nokkur viðbrigði að koma í 20 gráðu hitann og hrjóstrugt eldfjallalandslag þar sem regn er greinilega ekki oft á dagskránni. Eftir 45 mínútna rútuferðalag í gegnum landslag sem líkist Reykjanesinu allmikið komum við á áfangastað, Las Playitas ! Við erum rösk að tékka okkur inn og pakka upp og þá er bara að taka út svæðið og skoða það sem í boði er næstu vikuna. Það eru lögð drög að dagskrá næstu daga og heimilisfaðirinn skráir sig til leiks í 25 km fjallahjólatúr næsta dag. Sundlaugin og krakkaklúbburinn tekinn út og allt fær bestu einkunn. Helstu nauðsynjar bornar í hús úr ...
Ein ummæli
Lesa meira