Fara í aðalinnihald

Á vegum úti - D4: England, Pooh bridge og Emerson

Frekar döpur frammistaða í fótaferðum hér á bæ. Það hálf varð okkur til láns að ein merkiskonan vakti Ástu til að kveðja. Hún væri á leið til baka til S-Afríku, hefði "gengið frá" í eldhúsinu. Ásta tók svo hálftíma í að hreinsa úr vaksinum og skúra bleytu af gólfum. Það gustar um þessa merku frú búsettri í S-Afríku.

Tókum bíltúr í hitanum upp í Emerson og ákváðum að labba svolítið um og borða nestið okkar þarna. Rosalega flott svæði og ég slökkti nánast ekki á myndavélinni þann tíma sem við sóluðum og spókuðum okkur þar. Sáum meðal annars persónulega sýningu á áttuflæði vatns. Ég uppgötva að ég er með opna buxnaklauf þar sem ég sit og maula samlokuna í sólinni. Svona er maður slakur í fríinu.

Og þá er það út á ensku sveitavegina aftur. Við tékkum á Bangsimon brúnni með viðkomu í Bangsimon horninu. Voða sæt og flott búð, en erfitt að vera ung sál sem langar í allan heiminn þar inni. Prikaleikurinn virðist bara heppnast vel.

Tökum kvöldmatinn á Old mill og skoppum yfir á svartapéturskránna í Forrest Row til að sjá úrslitaleikinn í fótboltanum. Þar vantar ekki lætin og hressleikann og þrátt fyrir góðan undirbúning okkar heyrir Ásta Lísa mestu kviðurnar í gegnum heyrnartólin á tölvunni þar sem hún situr og snýr baki í leikinn og horfir á Castania (í milljónasta skiptið). En þetta verður þrusuleikur og fer í framlengingu. Baldur Freyr gírast allur upp og segist nú hlakka mikið til að fara í fótboltaskólann í Ágúst.

Það er síðbúin sængurferð ungviðisins en fullorðna deildin fer í að pakka niður, finna gistingu í nágrenni Hamborgar fyrir næstu viku, prenta út akstursleiðbeiningar ofl. Síðasta kvöldverkið er að kippa út úr þurrkaranum.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Úps!

Svið: Á leið heim í lestinni sunnudagskvöldið 4. janúar Persónur: fjölskyldan situr með 4 stk ferðatöskur, nýkomin úr flugi frá 2 viknar fríi á Íslandi Ásta Lísa (ÁL): Pabbi, ég þarf að pissa Pabbinn (ég): Ok, klósettið er bara hérna rétt hinu megin við hornið. Taktu í hendina á mér, lestin vaggar svolítið og við gætum dottið. Hérna er þetta. Prófaðu að ýta á takkan, þá opnast hurðin (ÁL ýtir á takkann og við blasir miðaldra feitlaginn maður sem situr á salerninu "í hægðum sínum") Ég: Úps, fyrirgefðu. Vissi ekki að það væri ólæst. (ýti aftur á takkan og loka hurðinni aftur. Það kemur ekki í veg fyrir að 2,27 rúmmetrar af geigvænlega fúlu þarmalofti sleppa fram í ganginn. Við röltum til baka og setjumst í sætin sposk á svip. Allir í vagninum skilja og finna lykt af því sem gerðist. Vandræðaleg brosin og allir reyna að láta sem ekkert hafi gerst. Þá kemur hreinskilni barnsins...) ÁL: Það er kúkafýla (sniff sniff, sogið upp í nefið til að vera viss) ÁL: Pabbi, það er vond lykt.

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Laugarvegurinn hjólaður

Þessi hugmynd að taka einn góðann hjólatúr fæddist á vormánuðum hjá meistara Lárusi. Og undirbúningurinn og stemmningsuppbyggingin fór á fullt. Ekkert var sparað til í pökkunarlistum, ferðaáætlunum og gögnum um fyrri slíkar ferðir þar sem hægt er að horfa á myndbönd, sjá gps, lesa lýsingar og sjá myndir. Spennan var orðin þónokkur á sunnudeginum 15 júlí þegar ég var að pakka í bakpoka og elda mat fyrir hópinn inn á milli þess að smyrja nesti fyrir ferðina. Mánudagsmorguninn 16. júlí stóðum við Tolli, Lárus og Snorri klárir á BSÍ eins og hinir túristarnir og gerðum okkur klára í rútuna í Landmannalaugar kl 8. Við komum hjólunum okkar fyrir í einni af tveimur smekkfullu rútunum en tjöld ofl sendum við með annarri rútu upp í Þórsmörk. Eftir nokkuð hoss og hopp vorum við upp í hinum stórbrotnu landmannalaugum þar sem var bara frekar mikið um manninn. Hjólin komu nokkuð heil út úr þessu nema að aftari bremsudiskur hjá mér hafði beyglast en það var lagað fljótt og örugglega. Veðrið var