Fríið að skella á. Mörg smáverkefnin sem þarf að klára áður en hægt er að skella sér í frí. Byrjaði daginn klukkan hálfátta á að klippa runnanna í garðinum, það var víst löngu komið á tíma. Fékk mér kaffibolla og fór svo á vit síðasta vinnudagsins.
Sumarringulreið lestarkerfisins hindraði okkur ekki í að tékka inn tímanlega og ná að snæða og kíkja snöggt í leiklandið. Brá þó nett í brún við hlið C24 þegar tilkynningin "closing" mætir okkur, enda 20 mín til brottfarar. En það var allt í góðu og tími fyrir fjölskylduna að taka eina klósettferð í rananum fyrir flugtak. Hefðum betur látið það ógert. Þar geysaði ein sú versta klóakfýla norðan alpafjalla. Baldur Freyr hljóp út hálfgyrtur, gat bara ekki meir. Ég varð eftir inni með Ástu Lísu sem blessunarlega var alstífluð af hori og fann enga lykt. Komst út við illan leik, hálfsortnaði bara fyrir augum af ammoníakstækjunni. Slæmt, mjög slæmt. Og hefur maður þó farið á nokkrar vel súrar tónlistarhátíðir...
Gatwick. Ljóshærður engill tekur á móti okkur með heimagert "velkomin family Finnsson" skilti tekur á móti okkur. Það verða heldur en ekki fagnaðarfundir og við finnum grána gamla í bílageymslunni sem mun sameina okkur á vegum úti næstu 12 dagana. Auðfundinn Nissaninn, enda allir hinir bílarnir með stýrið vitlausu megin! Ekki við, höfum stýrið á réttum stað. Verst með götutilhögunina. Og við rúllum af stað út í kvöldmyrkrið. Komum til East Grensted út úr myrkrinu eftir snúnum sveitavegum umvofnum træjm þar sem dádýr og refir leynast í myrkrinu. Snarl og sængurföt. Svo er gengið til náða. Ævintýrið er hafið.
Sumarringulreið lestarkerfisins hindraði okkur ekki í að tékka inn tímanlega og ná að snæða og kíkja snöggt í leiklandið. Brá þó nett í brún við hlið C24 þegar tilkynningin "closing" mætir okkur, enda 20 mín til brottfarar. En það var allt í góðu og tími fyrir fjölskylduna að taka eina klósettferð í rananum fyrir flugtak. Hefðum betur látið það ógert. Þar geysaði ein sú versta klóakfýla norðan alpafjalla. Baldur Freyr hljóp út hálfgyrtur, gat bara ekki meir. Ég varð eftir inni með Ástu Lísu sem blessunarlega var alstífluð af hori og fann enga lykt. Komst út við illan leik, hálfsortnaði bara fyrir augum af ammoníakstækjunni. Slæmt, mjög slæmt. Og hefur maður þó farið á nokkrar vel súrar tónlistarhátíðir...
Gatwick. Ljóshærður engill tekur á móti okkur með heimagert "velkomin family Finnsson" skilti tekur á móti okkur. Það verða heldur en ekki fagnaðarfundir og við finnum grána gamla í bílageymslunni sem mun sameina okkur á vegum úti næstu 12 dagana. Auðfundinn Nissaninn, enda allir hinir bílarnir með stýrið vitlausu megin! Ekki við, höfum stýrið á réttum stað. Verst með götutilhögunina. Og við rúllum af stað út í kvöldmyrkrið. Komum til East Grensted út úr myrkrinu eftir snúnum sveitavegum umvofnum træjm þar sem dádýr og refir leynast í myrkrinu. Snarl og sængurföt. Svo er gengið til náða. Ævintýrið er hafið.
Ummæli