Fara í aðalinnihald

Svefnþjófur


Þegar ég hafði lokið við að lesa Vernon G. þá var ég uppiskroppa með lesefni. Hanna hafði fyrir nokkru löngu síðan keypt hinn landsfræga þríleik (Klinkevalsen, Julianne Jensen, Oven Vande) Jane Aamund þar sem hún rekur fjölskyldukróníku um Julianne Jensen. Bókin lá í náttborðinu og rykféll þar óflett. Ég greip hana eitt kvöldið.

Það er skemmst frá því að segja að ég hvarf hratt inn í heim barnings fátækrar fjölskyldunnar í Kristjánshöfn undir lok 19. aldar. Ég þurfti að beita mig hörðum aga að lesa ekki mikið lengur en til klukkan eitt að nóttu undanfarna daga. Jane er sterk í persónusköpun og hún sver sig sterkt í dönsku fjölskyldukróníkuhefðina. Ég lauk við bókina í nótt og er búinn að plana bókasafnsferð í dag til að krækja mér í meira.

Maður er bara rétt nýbúinn að spóla í gegnum 637 blaðsíður og vill samt fá meira. Að vera búinn að innbyrða helling en vilja samt meira fær mig til að minnast veikleika míns (og annarra) gagnvart ís. Eitt sinn át ég fullmikið af ís hjá mömmu og ropaði bara vanillu og jarðaberjabragði fram eftir kvöldi. Ég bar mig aumlega og nefndi það við eina góða konu hversu rosalegt það væri að ropa upp ís. Hún svaraði: "Já, finnst þér það ekki gott!" Ég hafði hitt ofjarl minn í ísáti!

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...