Fara í aðalinnihald

Íslenska fyrir Íslendinga

Var að velta fyrir mér málinu okkar góða. Ekki það að ég eigi að vera að spá í því núna þar sem hugur minn ætti að vera heltekinn af frumum, hormónum, hvötum og iðramauki svo sittlítið sé nefnt. En ástæða hugleiðingar minnar er sú að ég var að hringja í Lögreglustjóra þar sem ég gleymdi ökuskírteininu mínu í litla Skodanum okkar.

Samtalið hófst á þessa leið:

Rls: "Dag"

Ég: "Góðan daginn, ég heiti Jóhanna"

Rls: "Dag"

Ég: "Mig langar að athuga með staðfestingu á ökuskírteininu mínu. Ég bý úti og gleymdi því þar."
Rls: "Gleymdirðu því úti?"

Ég: "Já"

Rls: "Þá er best að þú komir niður í Borgartún"

og svo videre.... En ég fór að hugsa, hvað er þetta með að segja "Dag" - ég hélt í fyrstu að mér hefði misheyrst en hún endurtók það nú samt. Og svo þetta með að geta sagt "ég bý úti" - hvað þýðir það eiginlega; er ég útigangskona, bý ég erlendis, úti í geimi eða hvað. Eða er ég bara orðin túttífrúttí?? Eins og þegar ég fell í þá gryfju að segja "engu staðar" í staðinn fyrir "hvergi" - hversu lengi ætlar barnamálið að fylgja mér - leifar liðinna tíma.

Jæja ætli ég þurfi ekki að tussast af stað á ný í lestur fysíólógíuna.

Kæmpekrammer
Blöbbý

Ummæli

Unknown sagði…
Dag,

Skv. skilgreiningu þá eru þeir sem tjá sig opinberlega um iðramauk sjálfkrafa meðlimir í túttífrúttífélaginu.
Nafnlaus sagði…
Ef ég man rétt þá gaf E - privat út blöðung þar sem farið var yfir teg. iðragums og ristilsgels. Þetta var á bókasafni Ara í Örgi í lok síðustu aldar.
Þú er því ekki í slæmum félagsskap í þessum fræðum. ;-)

Kv
Maggi Sæla
Unknown sagði…
Einmitt, nú var ég bara rétt búinn að gleyma mikilvægu framlagi E-prívats í rannsóknarblaðamennsku landsins. Ég man líka eftir stórfenglegri úttekt á frímúrarareglunni; ég hef aldrei orðið samur maður á eftir. Hmm, þetta var nú í kringum sama tímabil og brennivín af stút+Jon Spencer/Shellac þannig að áhrifin gætu verið blendin.

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.