Fara í aðalinnihald

Í essinu

Hr S sagði:

Sóttkví, snjór, samgöngufangar og stigahlaup...


Sóttkví
Við höfum verið í sóttkví hér í Sölleröd síðan á miðvikudagskvöld, en þá varð ljóst að Ásta Lísa væri komin með hlaupabóluna. Bólunum fjölgar jafnt og þétt og þær planta sér út um allt, meira að segja á tungunni hjá greyið Ástu Lísu. Það getur ekki bara verið annað en óþægilegt, enda er það ákveðið merki um að svo sé þegar daman fussar og sveiar á snuddurnar. Algerlega fáheyrt. Og svo er horið alltaf að aukast og hálsbólgan komin líka. Greinilega er þónokkur vanlíðan því það er farið að hafa áhrif á svefninn hjá Ástu og er þá mikið sagt. Í nótt var hún að vaka svolítið og voða ómöguleg en það er mjög óvanalegt að hún sofi ekki bara út í eitt. Vonandi fer nú varicella-zoster veiran að hopa og að við getum aflétt sóttkvínni. Það verður sennilega þó ekki fyrr en í lok næstu viku.

Snjór
Það hefur snjóað nokkuð frá því hlaupabólusóttkvíin skall á. Núna er bara alvöru vetur, 15 cm snjór og frostið var um 7 stig í morgun. Snjóþotan kemur sér nú heldur betur vel og það var sko farið í gær og fjárfest í góðum kuldagalla á Baldur Frey. Við prufukeyrðum hann svo í gær þegar við feðgarnir fórum hérna út á snævihulinn rólóinn að leika. Baldur velti sér um allt snjónum og fann ekki fyrir neinum kulda á meðan ég var alveg freðinn á tám og fingrum. "Far þú bara inn að hlýja þér, ég bíð hér úti á meðan" sagði meistarinn. Sem ég og gerði; ég fór í ullarsokka og annað par af vettlingum. Þá gátum við verið svolítið lengur úti og tekið venjulega hringinn yfir brúna og framhjá ruslasvæðinu.

Samgöngufangar
Hann Sandeep kollegi minn er einn af mörgum samgönguföngum DSB og HUR sem daglega er haldið í gíslingu af seinkunum og afboðunum áætlanna lesta og strætóa. Þetta er alveg magnað hvað þetta er alltaf úr skorðum. Sandeep hefur bara einu sinni lukkast að komast í vinnuna fyrir kl 9 frá áramótum, þrátt fyrir að leggja vel tímalega af stað. Og svo er nú ekki eins og hann þurfi að komast langa leið, bara frá Amager. Ég er nú bara nokkuð sáttur við að þurfa bara að skrönglast í leið 193-195!

Stigahlaup
Hún Ásta Lísa var ekki slappari en svo að hún skellti sér í stigahlaup á föstudaginn. Í hvert skipti sem hún sér að neðra hliðið er opið í stiganum rýkur hún af stað og freistar þess að fara að príla upp. Eitt augnablik litum við af henni og gleymdum að loka hliðinu. Svo vitum við ekki fyrr en við heyrum að hliði er skellt. Úps, er hún að fara af stað upp. Nei, gott betur en það. Hún var að skella hliðinu uppi og var þá búin að klöngrast upp ein og óséð, með brauðbollu í hendinni! Það þarf varla að taka fram að hjartahnoði þurfti að beita til að fá foreldrahjörtun í gang á ný...

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...