Fara í aðalinnihald

Fargo - Dagur 1

Þá var komið að því að skella sér til Fargo. Skemmtileg tilviljun að hin ódauðlega mynd Cohen bræðra hafði einmitt verið á dagskrá kvöldið áður á TV film. Ég tók lestina frá Klampenborg niður á Kastrup upp úr hálf eitt. DSB bara nokkurn vegin á áætlun, til hamingju!


Innritunarröðin var ekki svo slæm, en alveg sá ég fyrir að fjórmenningarnir á undan mér væru svona vesen fólk. Miðaldra ráðvilltar kerlingar með körlunum sínum. Frúin var með allt of þunga tösku, meira segja fyrir economy extra! Þá var byrjað að tína upp drasl bara þar sem hún stóð, jæja hvað skal maður þurfa að bíða lengi eftir að þetta rugl leysist. Á hinu innritunarborðinu voru tveir félagar að stefna hraðbyri í seinni afmælisdaginn sinn. Eitthvað droll á þeim.

Hugsanir mínar voru lesnar og röskur SAS starfsmaður kallaði á mig inn á næsta checkin borð og græjaði innritunina á 5 mínútum, gluggasætið klárt og hægt að strunsa upp í öryggishlið. Ég sá að það var sennilega hægt að fara í gegnum SAS hraðbrautina á Economy Extra miðanum og svo reyndist vera. Var kominn í gegn á 7 mínútum.

Hitti John inni á vappinu og við fórum út að hliði 40 að bíða eftir innritun. Loks kom að því og ég tyllti mér niður með Dynamics AX doðrantinn og þrælaði mér strax af stað í lesturinn, sjáandi fyrir mér kvikmyndasýningu á eftir sem gulrótarverðlaun. Lesa í 2 tíma og fá svo 1-2 góðar kvikmyndir í þessu nýja og endurbætta skemmtikerfi SAS manna. Frá árinu 2007 er Nú er hægt að sækja og sjá kvikmyndirnar eftir þörfum og vild. Stoppa og taka teygju og pissustopp og allt. Það eru svo sannarlega framfarir frá því ég flaug síðast til Redmond. En öllum framförum geta fylgt vaxtaverkir og mér til mikilla vonbrigða tilkynnti yfir flugfreyjan skömmu eftir flugtakið að kvikmyndasýningahluti skemmtikerfisins væri bilaður, því miður. Ojojojoj, nú fauk gulrótin sem dögg fyrir sólu. Bara vinna, ekkert fjör og um níu tímar í háloftunum framundan. Svo hafði ég í þokkabót nú óvart vistað word skjölin á rangt snið á fartölvuna þannig að ekki var hægt að lesa um skýrslu notendarannsóknanna. Bara einn vistaður póstræfill og jú MapPoint sem hægt var að skoða hvar hótelið er og svona.

Þannig að farið var í smá fornleifagröft. Gat skoðað ansi magnaðar hreyfimyndir af gríslingunum og alveg ótrúlegt að sjá Ástu Lísu skríða á rassinum með snuddu í munni og mállausa með Baldur stóra bróðir að drösla henni inn og út af baðherberginu í hestaleik. Ómetanlegt.

Það er samt ekki hægt að kvarta yfir dúlleríinu í fóðurdeildinni hér. Búið að fá smá fyrir mat snakk, kjötbollur með mús og trönuberjum, kaka og kaffi á eftir, sífellt verið að bera í mann vatn og safa og nú rétt í þessu kom sælgætismoli og ítalskur ís. Nammi namm. Svolítið huggulegra á Economy Extra. Hvernig ætli lífið sé þarna hinu megin við tjaldið á Business Class?

Hitamollan skall á okkur á Chicagoflugvelli við komuna um 18 að staðartíma. Þessi flugvöllur er ekkert smávægis flæmi og allt á kafi í flugvélum að koma og fara. Vængirnir snerta nánast hvor annann þegar vélarnar mætast á leið sinni til og frá flugbrautunum.

Erillinn átti eftir að sýna sína verri hlið þegar fluginu okkar til Fargo var frestað í sífellu og flutt milli hliða a.m.k. fjórum sinnum. Við máttum bíða í 3 tíma umfram áætlaðan flugtíma og við virtumst ekki vera eina flugið sem var í þeirri stöðu. Bara stórmerkilegt að heyra innritunarmanninn á hliði 12 reyna að selja farþegunum það að þetta væri alveg að koma. Flugvélin komin, bara eftir að fá áhöfnina, hún er bara rétt ókomin frá Newark. Reglulega ómuðu tilboð flugfélaganna um að gefa eftir sæti sitt fyrir frá fría gistingu, uppihald í Chicago og flugmiða til að bjarga yfirbókunum.

Það voru þokkalega rauðeygðir og steiktir tvímenningar sem innrituðu sig inn á Fairfield Inn hótelið um eitt eftir miðnætti á staðartíma (átta að morgni í Danmörku). Orðið bara ágætt eftir tæplega sólarhringsvöku 19 tíma þvæling.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.