Fara í aðalinnihald

Skrap

Spennandi og skemmtlegt. Gaman er að undirbúa og elda góðan mat. Stemningin nær svo hámarki þegar tekið er til matar síns og innbyrtar eru kræsingarnar. Hitt er svo aftur leiðinlegra verk að skafa og skrúbba pottana, en alverst er að skrapa mínútugrillið sem hefur verið baðað klísturkenndri en hinni mjög svo gómsætu maríneringu.

Einhvern vegin þannig datt mér í hug að efnahagsmálum Íslands væri háttað þar sem ég stóð og skrapaði þaulsetna ábakaða maríneringuna. Allt er leyft og í sóma á meðan stemningin er há, fáir virðast fást til að hreinsa upp í brunarústunum. Og jú, panódíl pillum er spítt út til múgsins með hálfvolgum yfirlýsingum um mögulega ábyrgðarköllunnar sukkaranna og glæframanna. Þó virðist mér skína í gegn að Jón Ásgeir verði látinn taka hin þungu högg Davíðs sem hefur beðið lengi í bláa horninu. Þetta verður hanskalaust og undir yfirskini "þjóðarréttlætis" og tvær eða fleiri flugur slegnar í einu: blóð fyrir múginn, Jón kýldur kaldur eftir langa bið Davíðs, góðgæðingar blámanns fá endurreisn og fálkaorður.

Þegar ég reyni að setja vinnufélagana inn í ástandið eftir síaukinn áhuga um stöðuna, verður þetta eitthvað hálfsúrrealískt þegar maður útskýrir helstu leikendur og "leikreglur" (hlífðarskildi). Þá fær maður athugasemdir eins og þessa frá vinum mínum frá Makedóníu: "Já, veistu að Makedónía og Ísland er mun líkara en mér hefði grunað". Þess ber að geta að spilling í stjórnkerfinu er landlæg og stendur framþróunni fyrir dyrum....

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Úps!

Svið: Á leið heim í lestinni sunnudagskvöldið 4. janúar Persónur: fjölskyldan situr með 4 stk ferðatöskur, nýkomin úr flugi frá 2 viknar fríi á Íslandi Ásta Lísa (ÁL): Pabbi, ég þarf að pissa Pabbinn (ég): Ok, klósettið er bara hérna rétt hinu megin við hornið. Taktu í hendina á mér, lestin vaggar svolítið og við gætum dottið. Hérna er þetta. Prófaðu að ýta á takkan, þá opnast hurðin (ÁL ýtir á takkann og við blasir miðaldra feitlaginn maður sem situr á salerninu "í hægðum sínum") Ég: Úps, fyrirgefðu. Vissi ekki að það væri ólæst. (ýti aftur á takkan og loka hurðinni aftur. Það kemur ekki í veg fyrir að 2,27 rúmmetrar af geigvænlega fúlu þarmalofti sleppa fram í ganginn. Við röltum til baka og setjumst í sætin sposk á svip. Allir í vagninum skilja og finna lykt af því sem gerðist. Vandræðaleg brosin og allir reyna að láta sem ekkert hafi gerst. Þá kemur hreinskilni barnsins...) ÁL: Það er kúkafýla (sniff sniff, sogið upp í nefið til að vera viss) ÁL: Pabbi, það er vond lykt.

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Laugarvegurinn hjólaður

Þessi hugmynd að taka einn góðann hjólatúr fæddist á vormánuðum hjá meistara Lárusi. Og undirbúningurinn og stemmningsuppbyggingin fór á fullt. Ekkert var sparað til í pökkunarlistum, ferðaáætlunum og gögnum um fyrri slíkar ferðir þar sem hægt er að horfa á myndbönd, sjá gps, lesa lýsingar og sjá myndir. Spennan var orðin þónokkur á sunnudeginum 15 júlí þegar ég var að pakka í bakpoka og elda mat fyrir hópinn inn á milli þess að smyrja nesti fyrir ferðina. Mánudagsmorguninn 16. júlí stóðum við Tolli, Lárus og Snorri klárir á BSÍ eins og hinir túristarnir og gerðum okkur klára í rútuna í Landmannalaugar kl 8. Við komum hjólunum okkar fyrir í einni af tveimur smekkfullu rútunum en tjöld ofl sendum við með annarri rútu upp í Þórsmörk. Eftir nokkuð hoss og hopp vorum við upp í hinum stórbrotnu landmannalaugum þar sem var bara frekar mikið um manninn. Hjólin komu nokkuð heil út úr þessu nema að aftari bremsudiskur hjá mér hafði beyglast en það var lagað fljótt og örugglega. Veðrið var