Fara í aðalinnihald

Á lífi

Eftir
Geitamamma sagði:

Heil og sæl
Langt er um liðið síðan ég lét í mér heyra en ég hef e-n veginn ekki nennt að skrifa. Til hamingju með að sólin skíni á Íslandi og ég vona að þið fáið nóg af henni. Ég má til með að deila með ykkur einni góðri sögu frá því að mor & far voru hér hjá okkur í heimsókn.

 


Við ákváðum einn daginn, þegar Finnur var að vinna, að fara í Frilandsmuseet sem er "open air"- safn með gömlum byggingum sem fluttar hafa verið allstaðar að af landinu. Áhættustuðullinn er því sá sami og að skoða Byggðasafnið að Skógum eða Árbæjarsafnið en í þessari ferð varð hann hærri, eiginlega bara miklu hærri. Við vorum rétt komin af stað í safninu, búin að ganga kannski um 1-2 km. og skoða nokkrar byggingar. Baldur hljóp aðeins á undan en snarstoppaði allt í einu, kom tilbaka og sagði að það væri stór geit framundan. Ég skoðaði málið og sá að það var alveg rétt, á göngustígnum stóð vel stór geitarhafur og japlaði á trjágreinum. Mér leist nú ekkert á blikuna, þó að móður minni þætti ekki mikið til dýrsins koma (enda býr yfir mikilli reynslu í uppeldi á krakkadýrum;-)), ég sagðist ekki vilja fara framhjá honum og við ákváðum að bíða. Við fórum þá og skoðuðum eina byggingu sem var þar hjá en í trjáahvarfi fyrir dýrinu, mamma stóð fyrir utan og sá hvar eldri maður gekk framhjá. Hún fór því og fylgist með og sá hvar hafurinn hafði ráðist að manninum og stangað hann niður. Ég kom á eftir og sá þar sem hafurinn prjónaði yfir manninum og aumingja maðurinn skreið burtu.

Við urðum hálforðlausar en áttuðum okkur svo og ég nálgaðist (eins og ég þorði) og spurði manninn hvort hann þyrfti hjálp. Hann var í svo miklu sjokki að hann átti erfitt með að tala en sagðist halda það. Ég fór því til hans og sá að hann var með blæðandi sár á höfðinu. Ég var með símanúmer í afgreiðslunni og reyndi að hringja þangað en ekki var svarað. Í þessu kom helvítis hafurinn æðandi að okkur í árásarhug. Ég hljóp í hræðslu minni inn í skóginn og hafurinn á eftir. Hann hætti svo við og ég komst út, þá sá ég að pabbi var kominn þarna líka og hafurinn sýndi honum mikinn áhuga. Ég ákvað að hlaupa upp í afgreiðslu til að ná í hjálp og þangað náði ég lafmóð og reyndi að útskýra fyrir þeim hættuna. Ég mætti svo einni vaktkonunni þegar ég var á leiðinni niðureftir aftur og fór með henni til hafursins. Þá var hann búinn að æða á eftir pabba sem náði að freista hans með greinum. Mamma var sem betur fer með krakkana á góðum stað og Baldur sá því ekki hvað var í gangi, enda ekki á hans dýrahræðslu bætandi.

Aumingja vaktkonan var sjálf skíthrædd við hafurinn sem var ekki sá blíðasti og ég held að ég geti sagt það með vissu að við vorum öll dauðfeginn þegar vaktmaður kom, sem greinilega þekkti til hafursins, og snéri hann niður og fór með hann á brott.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Eftir
Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.
Skrifa ummæli
Lesa meira

Laugarvegurinn hjólaður

Eftir
Þessi hugmynd að taka einn góðann hjólatúr fæddist á vormánuðum hjá meistara Lárusi. Og undirbúningurinn og stemmningsuppbyggingin fór á fullt. Ekkert var sparað til í pökkunarlistum, ferðaáætlunum og gögnum um fyrri slíkar ferðir þar sem hægt er að horfa á myndbönd, sjá gps, lesa lýsingar og sjá myndir. Spennan var orðin þónokkur á sunnudeginum 15 júlí þegar ég var að pakka í bakpoka og elda mat fyrir hópinn inn á milli þess að smyrja nesti fyrir ferðina. Mánudagsmorguninn 16. júlí stóðum við Tolli, Lárus og Snorri klárir á BSÍ eins og hinir túristarnir og gerðum okkur klára í rútuna í Landmannalaugar kl 8. Við komum hjólunum okkar fyrir í einni af tveimur smekkfullu rútunum en tjöld ofl sendum við með annarri rútu upp í Þórsmörk. Eftir nokkuð hoss og hopp vorum við upp í hinum stórbrotnu landmannalaugum þar sem var bara frekar mikið um manninn. Hjólin komu nokkuð heil út úr þessu nema að aftari bremsudiskur hjá mér hafði beyglast en það var lagað fljótt og örugglega. Veðrið var...
Skrifa ummæli
Lesa meira

Draumaferðin - komið á áfangastað

Eftir
Jóladagsmorgun 2011 og það er ræs klukkan 4 að morgni eftir örfáar svefnstundirnar. Það er rok og rigning á E47 á leið út á Kastrup flugvöll, en það á eftir að breytast... Fjölskyldan dormar og sefur til skiptis á milli sögubrota frásagnaglaða aðstoðarflugstjórans um ferðalög danskra víkinga suður eftir álfunni. Fróðlegt, en ég vildi nú samt heldur sofa eins og lofað var eftir mat og fríhafnarprang. Það eru svo nokkur viðbrigði að koma í 20 gráðu hitann og hrjóstrugt eldfjallalandslag þar sem regn er greinilega ekki oft á dagskránni. Eftir 45 mínútna rútuferðalag í gegnum landslag sem líkist Reykjanesinu allmikið komum við á áfangastað, Las Playitas ! Við erum rösk að tékka okkur inn og pakka upp og þá er bara að taka út svæðið og skoða það sem í boði er næstu vikuna. Það eru lögð drög að dagskrá næstu daga og heimilisfaðirinn skráir sig til leiks í 25 km fjallahjólatúr næsta dag. Sundlaugin og krakkaklúbburinn tekinn út og allt fær bestu einkunn. Helstu nauðsynjar bornar í hús úr ...
Ein ummæli
Lesa meira