Það entist ekki lengi sápubónshúðin á Skodanum okkar á sunnudaginn. Balkanmafían er í viðbragðsstöðu.
Föstudagur
Við áttum alveg dúndurhelgi sem hófst með því að Rúnar, Ragnheiður og Sara Ósk heiðruðu okkur með nærveru sinni á leið upp í sumarbústað á Jótlandi. Þau gistu hér á föstudagskvöldið og við áttum skemmtilegt kvöld með spjalli fram yfir miðnætti (já hugsið ykkur bara).
Laugardagur
Á laugardeginum keyrðum við Baldur sumarhúsaferðalangana niður á Vesterport þar sem bílaleigubílinn skyldi sóttur. Við vorum nokkuð snemma á ferð en þetta skyldi nú samt vera klárt eftir 5 mínútur, þær alengstu í mælinga minnum. Það dugði þó ekkert annað en alveg nýjasta nýtt fyrir Rúnar og co. Toyota Avensis með 12 km. aksturssögu og bílstóllinn í plastinu. Bílstóllinn reyndist ágætasta gestaþraut fyrir mig og Ragnheiði en þetta hófst að lokum.
Eftir að við kvöddumst fórum við feðgar upp í Lyngby í strákaslugs þar sem við röltum um Lyngby storcenter, fengum okkur að borða hamborgara, ís, lékum okkur á leiksvæðunum og keyptum dót. Alveg dúndurgott og við bara sáttir í sólarbrælunni á leiðinni heim í Sölleröd. Argentína og Mexíkó náðu ekki að halda okkur vakandi heilan leik zzzzzzz.
Sunnudagur
Við byrjuðum daginn snemma á ströndinni við Vedbæk í sólaryl þar sem við tættum af okkur fötin við sjávarsíðuna. Ekki vorum við jafn framsækin og fjöldi fólks sem synti um nakið í sjónum. Við drullumölluðum bara í sandinum í staðin með fötum og skóflum. Um hádegi var þetta orðið bara nokkuð gott og við skelltum okkur heim til að leyfa Ástu að leggja sig. Þá hafði Emil verið búinn að hringja og bjóða Baldri heim að leika. Hann skellti sér þangað en ég þvoði bílinn okkar á meðan. Hanna var í sérverkefnum.
Við náðum svo í Baldur til Emil og fórum upp á Bakken í blíðskaparveðrinu og náðum að koma á réttum tima til að sjá sýninguna hans Pjerrot sem Baldur hefur svo gaman að. Hinn lögboðni ís var snæddur með taumana niður á maga og svo var rölt um og leikið sér. Svo var nú komið á heimferð og þá fer loksins að koma að útskýringu fyrirsagnarinnar hér að ofan.
Þegar við höfðum öll sest inn í bíl og spennt okkur niður í sjóðandi sætin, lulluðum við af stað út af þessum ranghalabotnanga bílastæðanna. "Nei, hva. Æi!" Jaso, það var búið að bakka á okkur á stórum Volvo skutbíl. Hanna steig út og hváði hvað hefði nú gerst. "Varst þú ekki að keyra fullhratt?" spurði Volvómaðurinn. Það héldum við nú ekki, á þröngu bílastæði, nýfarin af stað og með tvö lítil börn. Angan af bjór gaf nú eitthvað annað til kynna sem meginástæðu. Eftir nokkur vel hreytt hnuss og fruss skrifaði hann upp heimilisfang, nafn og bílnúmer sitt fyrir okkur. "Og er þetta allt og sumt, þarf ekki að gera neitt meira?", spurði Hanna. "Hvurn fjandann viltu fá meira?". Nújæja, svona hress bara.
Við erum sem sagt með beyglað afturbretti og stuðara núna. Næsta mál er að hringja í hressa gaurinn og fá uppgefið tryggingarfélagið hans því það var nú ekki eins og hann hafði sagt að okkar tryggingafélag myndi bara finna út úr þessu. Rosalega verður hann hress þegar við hringjum í hann á morgun.
Annars er ég með varaáætlun til að fá Skódann minn örugglega lagaðann. Ég fékk loforð hjá vinnufélögum mínum frá Makedóníu í dag um að Balkanmafían myndi leggja okkur lið til að leiða málin til lykta. Já, það er gott að eiga góða að....
Ummæli