Fara í aðalinnihald

Svaðilfarir

Alger sveppur sagði:
Það borgar sig ekki að vera aka á þjóðvegum þegar heilasellurnar eru léttsteiktar af svefnleysi. Samtímis ákveður SAS að fella niður flug.


Vinnuvikan var búin að ná ákveðnum stíganda og ég var fram yfir miðnætti að undirbúa fyrirlestur á fimmtudagskvöldið. Það fór ekki sérlega vel með 6:20 ræsingu á föstudagsmorguninn því margt þurfti að græja og gera þann daginn.
Brenndi um hálftvö og náði í Baldur sem var svo skemmtilega spenntur yfir þessu öllu saman og tilkynnti hróðugur öllum á leiksvæðinu að núna væri komið að því: ég er að fara til Finnlands.

Við náðum svo í Hönnu upp í skóla og komum á góðum tíma út á Kastrupflugvöll. Þar sem við vorum tímanlega í því var ég ekki eins stressaður yfir því að verða of tæpur á tíma til að ná í Ástu Lísu. Kveðjukossar og svo brunað út á þjóðveginn.

Hmm, aldrei tekið eftir þessari ilva stórverslun.
Voðalega er þröngt hérna á miðju akgreininni, vona að tengivagninn narti ekki í skódann minn.
Sniðugt, bensínstöðvar báðum megin. Hydraco Texaco og shell sitthvoru megin. Ætli þetta sé svona samkomulag.
Monarch, jú séð þessa keðju áður.
Ha, Solröd strand, útkeyrsla 30. Öfug átt, missti af vegaskiptunum Norður-Suður!
Snúið við með rakettureyk og rétt náð í tæka tíð í vuggestuen.

Samtímis reyndi Hanna að tékka sig inn í sjálfsölunum. Fékk neitun og skilaboð um að tala við starfsfólk SAS. Á brottfararskjánum sést að Helsinkiflugið hefur verið fellt niður. Gjörosogvel að fara í halarófuna og bíða í eilífðarröð. Það gengur ekki, því tíminn leyfir það ekki. Hanna greip einn SAS starfsmann sem reddaði málum snarlega og komust mæðginin upp í Oslóflugvélina í tæka tíð. Komunni til Helsinki seinkaði þá samtals um 2 tíma frá því sem áætlað var með beina fluginu.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Úps!

Svið: Á leið heim í lestinni sunnudagskvöldið 4. janúar Persónur: fjölskyldan situr með 4 stk ferðatöskur, nýkomin úr flugi frá 2 viknar fríi á Íslandi Ásta Lísa (ÁL): Pabbi, ég þarf að pissa Pabbinn (ég): Ok, klósettið er bara hérna rétt hinu megin við hornið. Taktu í hendina á mér, lestin vaggar svolítið og við gætum dottið. Hérna er þetta. Prófaðu að ýta á takkan, þá opnast hurðin (ÁL ýtir á takkann og við blasir miðaldra feitlaginn maður sem situr á salerninu "í hægðum sínum") Ég: Úps, fyrirgefðu. Vissi ekki að það væri ólæst. (ýti aftur á takkan og loka hurðinni aftur. Það kemur ekki í veg fyrir að 2,27 rúmmetrar af geigvænlega fúlu þarmalofti sleppa fram í ganginn. Við röltum til baka og setjumst í sætin sposk á svip. Allir í vagninum skilja og finna lykt af því sem gerðist. Vandræðaleg brosin og allir reyna að láta sem ekkert hafi gerst. Þá kemur hreinskilni barnsins...) ÁL: Það er kúkafýla (sniff sniff, sogið upp í nefið til að vera viss) ÁL: Pabbi, það er vond lykt.

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Laugarvegurinn hjólaður

Þessi hugmynd að taka einn góðann hjólatúr fæddist á vormánuðum hjá meistara Lárusi. Og undirbúningurinn og stemmningsuppbyggingin fór á fullt. Ekkert var sparað til í pökkunarlistum, ferðaáætlunum og gögnum um fyrri slíkar ferðir þar sem hægt er að horfa á myndbönd, sjá gps, lesa lýsingar og sjá myndir. Spennan var orðin þónokkur á sunnudeginum 15 júlí þegar ég var að pakka í bakpoka og elda mat fyrir hópinn inn á milli þess að smyrja nesti fyrir ferðina. Mánudagsmorguninn 16. júlí stóðum við Tolli, Lárus og Snorri klárir á BSÍ eins og hinir túristarnir og gerðum okkur klára í rútuna í Landmannalaugar kl 8. Við komum hjólunum okkar fyrir í einni af tveimur smekkfullu rútunum en tjöld ofl sendum við með annarri rútu upp í Þórsmörk. Eftir nokkuð hoss og hopp vorum við upp í hinum stórbrotnu landmannalaugum þar sem var bara frekar mikið um manninn. Hjólin komu nokkuð heil út úr þessu nema að aftari bremsudiskur hjá mér hafði beyglast en það var lagað fljótt og örugglega. Veðrið var