Fara í aðalinnihald

Egyptaland 2010 - Dagur3

Dagur 3 í paradísinni rís sem aðrir morgnar hingað til, heiðskírt og sól. Við fáum okkur morgunverð svona með seinni skipunum en trítlum svon niður að laugarbakkanum þar sem við buslum og æfum okkur með nýju snorklgræjunum og Ásta Lísa svamlar um í nýja flotvestinu sínu. Við verslum okkur tvær dagsferðir sem við byrjum strax að hlakka til: bátsferð og jeppasafarí með meiru.

Við förum út og bryggju og snorklum öll saman svo er tími fyrir að taka 3ju umferð á ísbarnum. Eftir matinn kíkjum við í barnaklúbbinn í stutta stund. Þar er mestmegnis töluð rússneska en samt hægt að gera sig skiljanleg með litum, fótboltaspili og táknmáli. Tókum svo einn síðdegislabbitúr upp á markaðinn í grenndinni. Snorklbúllan frá deginum áður reyndist bara vera rétt í forgarði markaðsþyrpingarinnar, þ.e. í forgarði helvítis.

Hér þarf sterkt hjarta og sál til að verjast og hafa roð við kappsömum sölumönnum góss og glingurs. Aðferðarfræðin er þaulskipulögð og þaulæfð. Það er einn innkastari hinum meginn búðarinnar með vinarleg og "algerlega óbindandi tilboð", "hello, where are you from? Denmark, kom og kig i min butik" Krökkunum hafði verið lofað Egypskum minjagripum og við minnstu augngotu er kominn einn rúmlega hjálpsamur sölumaður sem reynir að koma hugsanlegum kúnna á stig 2, "inn í búðina". Fyrir því eru sennilega tvær ástæður: a) verður erfiðra að ætla að labba burt b) selja draslið, þ.e. draga fram ódýrari hluti en þá sem voru til sýnis úti. Oftar en ekki virðist það fara hönd í hönd að þeir eru bæði ódýrari og af lélegri gæðum.

Hanna stóð sig með prýði og hryggbraut nokkra tilboðsgjafana í búðunum með sín móttilboð. Hálskeðjusölumaðurinn endaði með því að slengja niður hálsfestinni sem Ásta Lísa hafði óskað sér eftir mæst hefði verið á mðiri leið. Kattastyttumaðurinn var ekki eins heppin að fá viðskiptin þrátt fyrir að við höfðum farið tvær ferðir í búðina. Ásta Lísa varð að vonum bara ringluð af öllu havaríinu, hún hafði séð græna kattastyttu úti en inni var dregið fram svartmálað gifsdrasl. Aðspurt um úr hverju þetta væri gert kom tvírætt bros á varirnar (busted) og saga fæddist á leifturhraða þar sem hann svaraði ekki spurningunni heldur fór að benda á að gyllta málningin væri svo dýr. Eiiiinmitttt.... Baldur Freyr prúttaði sína trommu sjálfur með mömmu sinni og var það bara nokkuð létt og lipurt ferli. Það var mæst á miðri leið án stórdramatískra yfirlýsinga sölumannsinn um arðrænslu okkar.

Eftir kvöldmatinn kíkjum við Ásta Lísa á barna-diskótekið. Hún vill bara horfa, ekki dansa, að þessu sinni. Kannski næst...? Við setjumst saman fjölskyldan og fáum okkur einn kvölddrykk með níu-sýningunni en svo er trítlað inn á herbergi, leikið með trommu, múmíur og gert sig klára fyrir svefninn. Ævintýrin bíða morgundagsins.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.