Fara í aðalinnihald

Hið óvænta

Þann 3. okt sl var hrundið af stað marglaga blekkingaráætlun með göfugt fyrirheit: koma Hönnu á óvart á afmælinu.

Hanna var nú búin að hjálpa til við skipulagninguna með því að leggja fram ósk að fara eitthvað út úr bænum á afmælishelginni sinni. Flott, þá þyrfti ekki að vera að laumast til að stilla því upp. Ég sagði bara: vert þú ekkert að spá í því hvað við gerum, það kemur í ljós....

Ég og Ásta mágsa vorum búin að setja á svið viku lengri siglingatúr milli Seyðisfjarðar og Esbjerg. Allt gekk út á að Ásta yrði því miður að dvelja nokkra daga í Færeyjum og kæmi því ekki fyrr en 10. Okt. Hanna var samt eins og köttur í kringum heitan graut og kross-yfirheyrði Ástu um allt sem var í gangi á hverjum degi. Ásta þurfti að hafa sig alla við að spinna sögur úr hálfsannleiksgarninu til að láta þetta hljóma sannfærandi.

Þá rennur helgin upp og Hanna endar með því að ganga beint á mig á föstudeginum: Ásta er ekkert að koma á morgun, er það? Hah, þvílík fjarstæða. Nehei, hún er í Færeyjum. Laugardagsmorgun og ég tek eina tösku úr geymslunni og svo allir út í bíl. Nú keyrum við af stað. Hvert erum við að fara? Kemur í ljós. Pabbi, eigum við að keyra lengi? Kemur í ljós.

Ég beygi út af við afleggjarann til Ringsted og rúlla nokkuð örugglega inn á gistiheimilisbílaplanið. Best að athuga á því hvort hægt sé að tékka sig inn, hmm (verð að ná að svara sms frá Ástu í einrúmi, erum að samræma staðsetningar og tíma). Við komum með inn, segir Hanna. Acchh, jæja reyni að finna út úr þessu. Heyrðu það er ekki hægt að tékka inn núna er það, er það ekki eftir kl 16? Nei nei, getum gert þetta núna. Látum okkur sjá, herbergi fyrir fimm. Baldur: nei við erum fjögur. Suss, suss (kíki í kringum mig, Hanna er sem betur fer ekki nálægt). Ég vil bara gjarnan halda herberginu svona. Nei, veistu það er ekkert mál að fá 4ra manna. Nei, nei ég vil gjarnan halda þessu bara eins og er, ok? Hvað með sængurföt, fyrir fimm (óþarflega hátt). Nei, heyrðu (hvísl) þetta á nefnilega að vera óvænt skilurðu. Get ég fengið að ná í sængurfötin seinna? Úff...

Svo röltum við um vindasaman miðbæ Ringsted og kíkjum í eina fatabúð þar sem ég er eins og versti úlíngur í SMS hríðinni á milli fatahengja. Ásta er alveg að koma inn í Ringsted, nú þarf að samræma staðsetningar. Þarna, sko búð við byrjun göngugötunnar sem er við torgið þar sem kirkjan er (eru fleiri?). Baldur vill fara í dótabúð, í hina áttina. Ok, hmm. Hvernig get ég komið skilaboðum til Ástu? Bíddu, sjitt. Er þetta ekki hún að koma þarna fyrir hornið? Ónei, hún beygir í átt að göngugötunni og við erum á leið burt þaðan. Hvað gerum við nú? Ásta er alveg í sínum heimi í því að kjaga áfram með sértilbúnu göngulagi og vafin inn í slæðu með gleraugu. Veðurbarða útgáfan af Sophia Lauren.

Finnur, Finnur, hah? Hanna er að reyna að ná sambandi við mig. Fyrirgefðu, ég datt aðeins út. Nei HA HA HAHAHAHHA. Nú er frúnni skemmt. Ha ha, hvað ertu að gera hérna? Þvílíkir fagnaðarfundir og mikið grín. Krakkarnir frekar ringlaðir yfir þessu öllu saman. Hvað er Ásta frænka að gera hér?

Nú var óhætt að ná í sængurfötin upp á gistiheimili og slaka aðeins á fyrir keiluferðina sem tókst með ágætum. Mexikanski veitingastaðurinn var valinn fyrir huggulega afmælismáltíð og þrátt fyrir að hann væri fásetinn var maturinn mjög fínn. Útsölumarkaðsþorpið var heimsótt eftir sundferð í Ringsted laugina og svo rúlluðum við öll heim á leið eftir vel heppnaða helgi.

Ummæli

murta sagði…
Vart hægt að hugsa sér betri afmælisgjöf en eina Ástu. Ég væri alveg til í að fá þannig.

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.