Þetta var stórgóð ferð til Óðinsvéa um helgina. Skelltum okkur fjölskyldan í tjaldútililegu og menningarferð um helgina og létum ekki smá rigningaspár á okkur fá heldur brunuðum af stað út á þjóðveginn föstudagseftirmiðdaginn 4. sept...
Að sjálfsögðu er maður að bjóða sjálfum sér upp á þetta með því að velja þennan tíma dags til að keyra á þjóðvegunum: umferðartafir og raðir. Viðgerðir og þrengingar til að komast út úr Stór-Kaupmannahöfn og svo annað eins í móttöku við komuna yfir stórabeltisbrú. Aðeins farið að stressast frammí skóda því það átti eftir að
1) borða kvöldmat
2) skrá sig inn á tjaldsvæðið og slá upp tjaldi (enginn svaraði símanum þar)
3) koma sér inn í miðbæ og finna menningarhúsið þar sem Jónas væri að spila
Við græjuðum neyðarplan: koma við á MC og borða í bílnum. Hringja á farfuglaheimili ef tjaldsvæði væri lokað.
Rúllað inn á Mc kl 18:04 og rifnir inn nokkrir brúnir bréfpokar með sykur og salt óhollustu matlíkönum. Ég borðaði McFeast á methraða og svo komum við að tjaldsvæðinu og fengum reit 303 til umráða. Af viðbrögðum vertsins að ræða, fannst mér eins og tjaldlega væri ekki lengur svona almennt í gangi hjá "venjulegu fólki". En það erum við ekki. Sá heldur ekki neitt annað tjald þarna um helgina, bara tjaldvagna og hjólhýsi.
Tjöldun hófst 18:25 í akkorði og kl 19:25 tættum við (í orðsins fyllstu) burt af svæðinu og inn í bæ. Fundum bílastæði og menningarhúsið á methraða. Vorum bara komin inn í sal á 2 mínútur í átta, hvaaa ekkert stress. Tónleikarnir voru frábærir þar sem Jónas mætti með úrvals lið blendinga af Dönum og Íslendingum. Krakkarnir skemmtu sér vel og sátu opinmynnt og heilluð af öllum herlegheitunum. Skemmtilegar kynningarnar á dönsku og yfirlýsing um ágæti grænlenska harðfisksins hefur eflaust átt góðan part í því að fá umfjöllun í grænlensku fjölmiðlum um helgina. Eftir tónleikana röltum við um og kíktum á lífið í bænum. Diskó-tískusýningin var mega spennandi fyrir Ástu Lísu sem stóð opinmynnt allan tímann.
Við tókum því rólega næsta morgun og fórum upp úr hádegi inn í bæ að kíkja á uppskeruhátíðina. Þar var nú margt skemmtilegt að gerast þar sem bændur, búfénaður og afurðir voru inn á ráðhústorginu þar sem margt var hægt að bralla. Baldur mjólkaði sér mjólkurdreitil í glas, valsaði haframjöl, klappaði grísum ofl ofl. Ásta var hvað hrifnust af því að halda á kanínunum og var ábyggilega búin að prófa þær allar 3 sinnum hverja. Ægileg sorg þegar þeim var pakkað í pappakassa í dagslok og flutt til síns heima.
Þá tókum við höfðinglegu kaffiboði Ágústar og Þóru frá kvöldinu áður og kíktum í kaffi. Það var ljómandi gott kaffi og spjall seinnipartinn. Kvöldmatinn tókum við á buffhúsi Jensens þar sem farið var alla leið í gúrmé, en viljinn var meiri en getan og Baldur og Ásta urðu að leyfa ísnum sínum. Þá er gott að eiga ísvænann föður sem tekur svona smáverk að sér með brosi á vör...
Hið þrautþjálfaða tjaldgengi pakkaði hálfvotu tjaldinu niður á sunnudagsmorgninum og svo var brunað heim á 2 klst, enda minni umferð og svona. Baldur hentist svo í afmæli, Ásta fór yfir til Alma (eins og við var að búast) en við Hanna fórum út í garð að reyna að sýna smá myndarskap. Fjörtíu jarðaberjaplöntur árg 2009 verða vonandi til gagns á næsta ári og akkúrat núna gónir grasker út yfir bílastæðið. Spurning um snemmbúna Helloween?
Að sjálfsögðu er maður að bjóða sjálfum sér upp á þetta með því að velja þennan tíma dags til að keyra á þjóðvegunum: umferðartafir og raðir. Viðgerðir og þrengingar til að komast út úr Stór-Kaupmannahöfn og svo annað eins í móttöku við komuna yfir stórabeltisbrú. Aðeins farið að stressast frammí skóda því það átti eftir að
1) borða kvöldmat
2) skrá sig inn á tjaldsvæðið og slá upp tjaldi (enginn svaraði símanum þar)
3) koma sér inn í miðbæ og finna menningarhúsið þar sem Jónas væri að spila
Við græjuðum neyðarplan: koma við á MC og borða í bílnum. Hringja á farfuglaheimili ef tjaldsvæði væri lokað.
Rúllað inn á Mc kl 18:04 og rifnir inn nokkrir brúnir bréfpokar með sykur og salt óhollustu matlíkönum. Ég borðaði McFeast á methraða og svo komum við að tjaldsvæðinu og fengum reit 303 til umráða. Af viðbrögðum vertsins að ræða, fannst mér eins og tjaldlega væri ekki lengur svona almennt í gangi hjá "venjulegu fólki". En það erum við ekki. Sá heldur ekki neitt annað tjald þarna um helgina, bara tjaldvagna og hjólhýsi.
Tjöldun hófst 18:25 í akkorði og kl 19:25 tættum við (í orðsins fyllstu) burt af svæðinu og inn í bæ. Fundum bílastæði og menningarhúsið á methraða. Vorum bara komin inn í sal á 2 mínútur í átta, hvaaa ekkert stress. Tónleikarnir voru frábærir þar sem Jónas mætti með úrvals lið blendinga af Dönum og Íslendingum. Krakkarnir skemmtu sér vel og sátu opinmynnt og heilluð af öllum herlegheitunum. Skemmtilegar kynningarnar á dönsku og yfirlýsing um ágæti grænlenska harðfisksins hefur eflaust átt góðan part í því að fá umfjöllun í grænlensku fjölmiðlum um helgina. Eftir tónleikana röltum við um og kíktum á lífið í bænum. Diskó-tískusýningin var mega spennandi fyrir Ástu Lísu sem stóð opinmynnt allan tímann.
Við tókum því rólega næsta morgun og fórum upp úr hádegi inn í bæ að kíkja á uppskeruhátíðina. Þar var nú margt skemmtilegt að gerast þar sem bændur, búfénaður og afurðir voru inn á ráðhústorginu þar sem margt var hægt að bralla. Baldur mjólkaði sér mjólkurdreitil í glas, valsaði haframjöl, klappaði grísum ofl ofl. Ásta var hvað hrifnust af því að halda á kanínunum og var ábyggilega búin að prófa þær allar 3 sinnum hverja. Ægileg sorg þegar þeim var pakkað í pappakassa í dagslok og flutt til síns heima.
Þá tókum við höfðinglegu kaffiboði Ágústar og Þóru frá kvöldinu áður og kíktum í kaffi. Það var ljómandi gott kaffi og spjall seinnipartinn. Kvöldmatinn tókum við á buffhúsi Jensens þar sem farið var alla leið í gúrmé, en viljinn var meiri en getan og Baldur og Ásta urðu að leyfa ísnum sínum. Þá er gott að eiga ísvænann föður sem tekur svona smáverk að sér með brosi á vör...
Hið þrautþjálfaða tjaldgengi pakkaði hálfvotu tjaldinu niður á sunnudagsmorgninum og svo var brunað heim á 2 klst, enda minni umferð og svona. Baldur hentist svo í afmæli, Ásta fór yfir til Alma (eins og við var að búast) en við Hanna fórum út í garð að reyna að sýna smá myndarskap. Fjörtíu jarðaberjaplöntur árg 2009 verða vonandi til gagns á næsta ári og akkúrat núna gónir grasker út yfir bílastæðið. Spurning um snemmbúna Helloween?
Ummæli