Fara í aðalinnihald

Á vegum úti - D5: London

Þrátt fyrir göfug fyrirheit var seint skriðið á fætur. Regn næturinnar að klárast um hádegisbilið og sólin skríður fram um elið og við rúllum af stað í áttina að sjálfri London. Mann- og götulífið fer að taka á sig æ áhugaverðari blæ eftir því sem við nálgumst Brixton. Chauser road reynist auðveld viðureignar í bílastæðamálum og áður en við vitum af situm við upp á annarri hæð í þristinum á leið til Trafalquare square.

Hér er dágóð mauraþúfa. Express pizza verður fyrsta menningarlega stopp okkar með bókarbúðakaffibaukum í hendi á eftir. Allar orkustöðvar eru nú fullhlaðnar og við ákveðum að taka ferðamannastrætóferð til að sjá nú sem mest á okkar stutta viðverutíma hér í bæ. Og sjá, hér sjáum við öll helstu merkisstaði Lundúna í einni bunu. Stórmerk borg með mikla sögu sem þarfnast þónokkurra heimsókna í viðbót til að sjúga inn allt það sem í boði er. Dagsheimsókn okkar var ágætis smakk.

Við rúllum svo til baka í þristinum þegar kvölda tekur. Það eru margar merkisbúllur á leiðinni heim sem vert er að nefna: PFC (Perfect Fried Chicken), BFC (Best? Fried Chicken) ofl. Við tökum hins vegar Thai með okkur heim í East Grinstead. Heima bíða okkar skilaboð á dyrinni. Það er frá hinu viðkvæma japanska blómi, sem er nágranni okkar á hostelinu. Hin líflegu börn okkar voru víst fullmikið innlegg inn í hinn daglega rytma. Bað vinsamlegast um grið. Kannski passlegt að við séum á förum til Brussel á morgun. Við sáum til þess að sérstaklega rólega og hljóðlega væri farið um þetta kvöldið.

Það er svo badmintonumferð fyrir háttinn og svo tekur við pökkun fyrir Brussel ferð morgundagsins. Ásta er í raun að pakka niður fyrir brottflutning þar sem gistiheimilið á að loka í júlílok. Og þá er pakkað. Sumir lengur en aðrir. Sumir fram á morgun. Já það er í mörg horn að líta og passa upp á.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.