Fara í aðalinnihald

Á vegum úti - D6: Brussel

Engin miskun, nú þurfti að drífa sig á fætur. Ekkert hangs í rúminu frameftir, það þarf að fæða, klæða, ganga frá og pakka í bílinn. Það er kraftaverki líkast að allt dótið fyrir okkur fimm komist í Nissan skott. Hér kemur áralöng Skodapökkunarþjálfunin sér vel. Klukkan 11:09 er brunað í átt að Dover í lágskýjuðu. Kannski gott að fá smá hvíld frá sólinni svona rétt á meðan við keyrum.

Við erum tekin í stutt málamyndatékk hjá tollurunum í Dover. Kannski eru það íslensku númeraplöturnar sem vekja eftirtekt þeirra? Akbraut 158, stigagangur G5 og þilfar 7. Þar erum við samankomin og krakkarnir hlaupa hið snarasta inn í barnahornið þar sem sýndar eru ræmur með sniðuga kettinum honum Tómasi. Börnin hverfa inn í heim teiknimyndanna og veita útsiglingunni enga eftirtekt.

Langþráður kaffibolli er næsta mál í fullorðinsdeildinni. Systurnar sveima um völundarhús kaffiteríunnar. Ég fæ félagsskap á meðan af hormónafylltum íþróttaunglingum frá þýskalandi sem stytta mér stundir. Mikið hvað það getur verið gaman að taka myndir á farsímann sinn. Vá, þetta gutl í bollanum mínum er einhver sú lélegasta afsökun fyrir kaffi sem ég hef kynnst. Held að við séum að reyna að sötra skolvatn uppþvottavélarinnar með slettu af mjólk. Selt sem cappuchino. Nei takk. Hafnað!

Brunað áfram þjóðveginn í Frakklandi og við gerum stopp í mykjufýlunni í Belgíu þar sem hægt er að fá mannsæmandi kaffi, alveg vel hressilega sterkt Espresso. Alveg eins og það á að vera. Dugar sem eldsneyti þá 100 km sem eru til Brussel. Við tökum smá hringavitleysu í Brussel, missum af hringveginum og förum niður í blessaðann stokkinn. Förum of snemma upp úr stokknum og hrinsólum nokkra stund. Náum að sigta okkur inn að kennileiti: Aborre torgi og með leiðsögumann í símanum þá komumst við að Montgomery torgi þaðan sem Andrés fjarstýrir okkur síðustu metrana. Við hittum á hann kófsveittann á götuhorni og þá erum við næstum heima. Lendum heil á húfi á bílastæðinu við Elénore Avenue um 8 leytið, nokkru seinni en við ætluðum. Ásta Lísa er búinn með þolinmæði sína gagnvart þvælingi og vegvillum og segir hátt og skýrt: ég ætla út úr þessum bíl!

Móttökurnar hjá húsráðendum Andrési og Rakel eru höfðinglegar og okkar bíður dásamleg máltíð. Börnin detta í leik um leið og fullorðnir sitja og spjalla frameftir. Sumir nokkuð lengur aðrir...

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Draumaferðin - komið á áfangastað

Jóladagsmorgun 2011 og það er ræs klukkan 4 að morgni eftir örfáar svefnstundirnar. Það er rok og rigning á E47 á leið út á Kastrup flugvöll, en það á eftir að breytast... Fjölskyldan dormar og sefur til skiptis á milli sögubrota frásagnaglaða aðstoðarflugstjórans um ferðalög danskra víkinga suður eftir álfunni. Fróðlegt, en ég vildi nú samt heldur sofa eins og lofað var eftir mat og fríhafnarprang. Það eru svo nokkur viðbrigði að koma í 20 gráðu hitann og hrjóstrugt eldfjallalandslag þar sem regn er greinilega ekki oft á dagskránni. Eftir 45 mínútna rútuferðalag í gegnum landslag sem líkist Reykjanesinu allmikið komum við á áfangastað, Las Playitas ! Við erum rösk að tékka okkur inn og pakka upp og þá er bara að taka út svæðið og skoða það sem í boði er næstu vikuna. Það eru lögð drög að dagskrá næstu daga og heimilisfaðirinn skráir sig til leiks í 25 km fjallahjólatúr næsta dag. Sundlaugin og krakkaklúbburinn tekinn út og allt fær bestu einkunn. Helstu nauðsynjar bornar í hús úr ...