Fara í aðalinnihald

Á vegum úti - D2: England, Brighton

Það er rólegur morguninn hjá okkur og við tökum okkur hægt og rólega til fyrir ferð til Brighton. Sultarkvein ser slökkt á McMoney bráðlega eftir komuna til strandbæjarins. Apótek: sólgleraugu og verkjapillur. Þá er hersingin klár á ströndina.

Niðurbrennd bryggjan er látin standa ósnortin. Það er ósk um að láta þennan minnisvarða fornfrægra tíma standa og svo er hún víst mikið notuð í kvikmyndum. Steinaströndin er barasta fín og mógrænar öldur svala okkur í hitanum. Baldur Freyr og Ásta Lísa skríkja af fögnuði í ölduganginum. Líka ég. Við hoppum og buslum dágóða stund en leigjum svo stóla. Svona röndótta erki-strandstóla sem krefst ákveðins líkamslags til að forma hann eftir stólnum. Kryppa væri æskilegt lag á stólnum í þessi húsgögn. Hér er dormað og dúllað sér nokkra stund. Tökum svo strandlabb gegnum búllurnar og markaðina á leiðinni heim að bíl. Langvarandi sjokk í bílastæðahúsinu þegar við sjáum reikninginn fyrir þessum ca 5 klst. Tölum ekki meira um það...

Sainsburys skreppur á heimleiðinni þar sem við kaupum í síðbúinn kvöldmat. Ég varð heldur kvöldsvæfinn í þetta sinnið og trítlaði inn með börnunum í háttinn fyrir ellefu. Það er nú einu sinni frí, maður verður að nota hvíldartímann sinn vel, hah?

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Úps!

Svið: Á leið heim í lestinni sunnudagskvöldið 4. janúar Persónur: fjölskyldan situr með 4 stk ferðatöskur, nýkomin úr flugi frá 2 viknar fríi á Íslandi Ásta Lísa (ÁL): Pabbi, ég þarf að pissa Pabbinn (ég): Ok, klósettið er bara hérna rétt hinu megin við hornið. Taktu í hendina á mér, lestin vaggar svolítið og við gætum dottið. Hérna er þetta. Prófaðu að ýta á takkan, þá opnast hurðin (ÁL ýtir á takkann og við blasir miðaldra feitlaginn maður sem situr á salerninu "í hægðum sínum") Ég: Úps, fyrirgefðu. Vissi ekki að það væri ólæst. (ýti aftur á takkan og loka hurðinni aftur. Það kemur ekki í veg fyrir að 2,27 rúmmetrar af geigvænlega fúlu þarmalofti sleppa fram í ganginn. Við röltum til baka og setjumst í sætin sposk á svip. Allir í vagninum skilja og finna lykt af því sem gerðist. Vandræðaleg brosin og allir reyna að láta sem ekkert hafi gerst. Þá kemur hreinskilni barnsins...) ÁL: Það er kúkafýla (sniff sniff, sogið upp í nefið til að vera viss) ÁL: Pabbi, það er vond lykt.

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Laugarvegurinn hjólaður

Þessi hugmynd að taka einn góðann hjólatúr fæddist á vormánuðum hjá meistara Lárusi. Og undirbúningurinn og stemmningsuppbyggingin fór á fullt. Ekkert var sparað til í pökkunarlistum, ferðaáætlunum og gögnum um fyrri slíkar ferðir þar sem hægt er að horfa á myndbönd, sjá gps, lesa lýsingar og sjá myndir. Spennan var orðin þónokkur á sunnudeginum 15 júlí þegar ég var að pakka í bakpoka og elda mat fyrir hópinn inn á milli þess að smyrja nesti fyrir ferðina. Mánudagsmorguninn 16. júlí stóðum við Tolli, Lárus og Snorri klárir á BSÍ eins og hinir túristarnir og gerðum okkur klára í rútuna í Landmannalaugar kl 8. Við komum hjólunum okkar fyrir í einni af tveimur smekkfullu rútunum en tjöld ofl sendum við með annarri rútu upp í Þórsmörk. Eftir nokkuð hoss og hopp vorum við upp í hinum stórbrotnu landmannalaugum þar sem var bara frekar mikið um manninn. Hjólin komu nokkuð heil út úr þessu nema að aftari bremsudiskur hjá mér hafði beyglast en það var lagað fljótt og örugglega. Veðrið var