Fara í aðalinnihald

Á vegum úti - D11: Amsterdam 2

Það er bæjartúr í blíðuna eftir ríkulegann morgunverð og við þræðum okkur inn að bæjarmiðjunni með nauðsynlegu kaffihúsastoppi. Túristarnir fara í bátsferð en heimafólkið sitja hjá þetta sinnið og slaka á við síkjabakkann. Við fræðumst um hús og skurði af þrítyngdu segulbandinu. Ásta Lísa er ekki sérlega bergnumin af segulbundnum fróðleiknum og leitar niður á gólfið í leit að skugga. Hún kemur sér vel fyrir á gólfinu við fótskör meistarans og hylur sig peysu móðurinnar og dundar sér við að flétta bönd bakpokans.

Við röltum svo sem leið liggur niður á Leidseplein eftir siglinguna og finnum þessa drellifínu wok-frátökubúllu, wok to walk. Afar velútfærð hugmynd þar sem skilvirkni og einfaldleiki afgreiðslu er í fyrirrúmi. Hér er búið að meistra færibandawok þar sem hver hefur sitt sérskipaða hlutfverk (afgreiðsla, samtínari, steikjari). Krakkarnir velja sér þó frekar, ekki að óvörum, McD sem er beint á móti. Í kaupbæti náum við að sjá restina af dansýnsingu á leið í sporvagn 7 á leið heim.

Wokið var alveg að gera sig og fylgja hér sterk meðmæli með sniðugu strákunum á WokToWalk. Silla verður víst að kveðja, það er næturvakt framundan en við skellum okkur á róló í austurgarði. Góðar stundir og ærsl sem straumlínulaga sængurferð ungviðisins. Fullorðnir tylla sér niður við flöktandi kertaljós og dreypa á frískandi veigum. Hinn lífræni Adoube þrúgusafi fær að fjúka ásamt myndalegu safni rauðvíns og belgísk-/hollenskra bjóra. Og málin eru rædd. Við fáum minnigarbrot og fréttir úr öllum krókum og kimum. Endurupplifun þjórsárdalsferðar bindindisfélagsins er sennilega eftirminnilegust, enda síðust á dagskránni.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...