Fara í aðalinnihald

Úps!

Svið: Á leið heim í lestinni sunnudagskvöldið 4. janúar
Persónur: fjölskyldan situr með 4 stk ferðatöskur, nýkomin úr flugi frá 2 viknar fríi á Íslandi


Ásta Lísa (ÁL): Pabbi, ég þarf að pissa
Pabbinn (ég): Ok, klósettið er bara hérna rétt hinu megin við hornið. Taktu í hendina á mér, lestin vaggar svolítið og við gætum dottið. Hérna er þetta. Prófaðu að ýta á takkan, þá opnast hurðin
(ÁL ýtir á takkann og við blasir miðaldra feitlaginn maður sem situr á salerninu "í hægðum sínum")
Ég: Úps, fyrirgefðu. Vissi ekki að það væri ólæst.
(ýti aftur á takkan og loka hurðinni aftur. Það kemur ekki í veg fyrir að 2,27 rúmmetrar af geigvænlega fúlu þarmalofti sleppa fram í ganginn. Við röltum til baka og setjumst í sætin sposk á svip. Allir í vagninum skilja og finna lykt af því sem gerðist. Vandræðaleg brosin og allir reyna að láta sem ekkert hafi gerst. Þá kemur hreinskilni barnsins...)
ÁL: Það er kúkafýla
(sniff sniff, sogið upp í nefið til að vera viss)
ÁL: Pabbi, það er vond lykt. Lyktar af kúk.
(þá geta allir ekki annað en hlegið)

Karlgreyið fékk ansi hreint laumuleg augnráðin þegar hann gekk svo framhjá að loknum skylduverkunum. Ég fer ekki í smáatriðin og hina hræðilegu upplifun sem kom í kjölfarið af því að þurfa svo að fara þarna inn og leyfa Ástu að pissa. Það þarf nú venjulega mikið til að valda velgju hjá mér en úfffff, hvað var í gangi þarna. Þetta mun vera brennt í lyktarskynstöðvar gráa massans um aldur og eilífð, þokkalega

Ummæli

Unknown sagði…
Var þetta nokkuð DSB IC3 lestargerðin?

Þær hafa hræðilegt klósett-usability. Ég tók einmitt úttekt á þessu og ætlaði að blogga en sú færsla varð of margslunging í eðli sínu og kláraðist því aldrei.

Þú getur séð þetta hérna:http://flickr.com/search/?q=usability&w=26414632@N00

Það er greinilegt á fyrstu myndinni að stjórnborð þessa salernis er allt of flókið fyrir venjulegan notanda. Hvor takkinn sturtar niður og hvor er neyðarhnappurinn? Besta að prófa...

Nú og svo er það til að læsa, þá er ekki nóg að ýta á einn hnapp heldur þarf að eiga sér stað ákveðin samsetning aðgerða sem enda með rauðu ljósi ef þú ert heppinn. Það er þó auðvelt að halda að klósetteiningin sé rammgerlega læst þegar það blikkar grænt en þar veður notandinn í villu og svima sbr. maðurinn í sögunni þinni.

Þegar kemur að því að þvo hendur tekur við önnur áskorun. Hvort er það svarti takkinn uppi eða rauði n iðri sem skrúfar frá? Eða stoppar kannsi lestin?

Þetta er allt mjög margslungið.

það er líka mjög gaman að ég varð þess heiðurs aðnjótandi að vera boðið að setja myndirnar mínar á vef áhugamanna um klósett í farþegarlestum (passenger train toilets group) sem er efalaust einstakt fyrir Íslending að vera í þessum hópi.

ps. takk fyrir skilaboðin um helgina. Mér leið svolítið eins og Nostradamusi að sjá framtíðarsýnir verða að veruleika - spennandi ;)

Bestu kveðjur,
Jónas

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.

Draumaferðin - komið á áfangastað

Jóladagsmorgun 2011 og það er ræs klukkan 4 að morgni eftir örfáar svefnstundirnar. Það er rok og rigning á E47 á leið út á Kastrup flugvöll, en það á eftir að breytast... Fjölskyldan dormar og sefur til skiptis á milli sögubrota frásagnaglaða aðstoðarflugstjórans um ferðalög danskra víkinga suður eftir álfunni. Fróðlegt, en ég vildi nú samt heldur sofa eins og lofað var eftir mat og fríhafnarprang. Það eru svo nokkur viðbrigði að koma í 20 gráðu hitann og hrjóstrugt eldfjallalandslag þar sem regn er greinilega ekki oft á dagskránni. Eftir 45 mínútna rútuferðalag í gegnum landslag sem líkist Reykjanesinu allmikið komum við á áfangastað, Las Playitas ! Við erum rösk að tékka okkur inn og pakka upp og þá er bara að taka út svæðið og skoða það sem í boði er næstu vikuna. Það eru lögð drög að dagskrá næstu daga og heimilisfaðirinn skráir sig til leiks í 25 km fjallahjólatúr næsta dag. Sundlaugin og krakkaklúbburinn tekinn út og allt fær bestu einkunn. Helstu nauðsynjar bornar í hús úr