Fara í aðalinnihald

Að kvöldi komið

Hanna sagði:

Jæja ætli ég sé ekki farin að skulda færslu hér inn. Við erum búin að vera að þvælast heilmikið síðustu daga og vikur og því lítill tími gefist til þess að vera í tölvunni. Þetta er búið að vera mikið gott frí, við sjá og upplifa mikið.

 


Það er nú ekki góðar fréttir af blessaðri beyglunni á bílnum, því að mannfj...... sem bakkaði á okkur í lok júnímánuðar neitar skaðanum og segist aðeins hafa tjónað hjá okkur hjólkoppinn. Við þurfum því að fara í hart með þetta mál og vona það besta. Það góða er kannski að þar sem hann játar e-ð á sig þá eigum við vonandi góðan möguleika. Djö.... pirrar það mig þegar fólk tekur ekki ábyrgð á gjörðum sínum, segist vera traustsins vert og lýgur svo allt af sér. Það er aldrei að vita nema við þurfum að nýta okkur Balkanmafíuna ;-)

Svo að ég svari ykkur varðandi námið sem ég komst inn í, þá kallast þetta nám Afspændingspædagog. Slóðin á skólann er www.skolenforpsykomotorik.dk ef þið viljið skoða þetta. Ég verð að viðurkenna að ég á enn erfitt með að koma innihaldi námsins saman í e-r orð svo að ég hvet ykkur til að skoða heimasíðuna. Ég hlakka til að byrja þó svo að ég kvíði því svolítið, ýmis praktísk atriði eins og økønomi eiga eftir að koma í ljós en ég hef ákveðið að hugsa eins og sannur Íslendingur; "þetta reddast allt saman" - ekki satt, Baba?

Ég verð í haust fríi frá 14. - 22. október og langar mikið að reyna að komast heim en það verður allt að koma í ljós. Er ekki alltaf að vera að draga í HHÍ? Er ekki kominn tími til að ég verði heppin?

Ég er ein heima með börnin þessa stundina, Baldur Freyr og Ásta Lísa farin að sofa og eru nú farin að sofa saman í herbergi, mikið sátt við það systkinin. Finnur er á langþráðum Beck tónleikum í Tivoli og Valla og Guðrún eru á Gavin De Graw tónleikum, einnig í Tivoli. Ég ákvað að skrifa nokkur orð hérna en er svo á leið upp í sófa með rauðvín og súkkó til að lesa Napóleons skjölin eftir Arnald Indriðason.

Ég er hálftóm, bókin kallar á mig og ég ætla að fleygja mér upp í sófa. Ég vona að þið eigið yndislegt kvöld og enn betri helgi. Munið að láta þá sem þið elskið vita af því.

Kys og knus
Hanna

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.

Draumaferðin - komið á áfangastað

Jóladagsmorgun 2011 og það er ræs klukkan 4 að morgni eftir örfáar svefnstundirnar. Það er rok og rigning á E47 á leið út á Kastrup flugvöll, en það á eftir að breytast... Fjölskyldan dormar og sefur til skiptis á milli sögubrota frásagnaglaða aðstoðarflugstjórans um ferðalög danskra víkinga suður eftir álfunni. Fróðlegt, en ég vildi nú samt heldur sofa eins og lofað var eftir mat og fríhafnarprang. Það eru svo nokkur viðbrigði að koma í 20 gráðu hitann og hrjóstrugt eldfjallalandslag þar sem regn er greinilega ekki oft á dagskránni. Eftir 45 mínútna rútuferðalag í gegnum landslag sem líkist Reykjanesinu allmikið komum við á áfangastað, Las Playitas ! Við erum rösk að tékka okkur inn og pakka upp og þá er bara að taka út svæðið og skoða það sem í boði er næstu vikuna. Það eru lögð drög að dagskrá næstu daga og heimilisfaðirinn skráir sig til leiks í 25 km fjallahjólatúr næsta dag. Sundlaugin og krakkaklúbburinn tekinn út og allt fær bestu einkunn. Helstu nauðsynjar bornar í hús úr