Fara í aðalinnihald

Að láta vin sinn berja á sér

{mosimage}
Ég lét drauma mína rætast í morgun og fór í langþráð finnskt sána. Við Jónas börðum hvorn annan með sérinnfluttum, frostþurrkuðum birkigreinum á milli þess sem við kældum okkur í kalda karinu.

Þessa vikuna er finnskt sánu þema og við skelltum okkur í morgun. Þetta var verulega hressandi að svitna svolítið í furu- og birkigufunum. Sérstaklega gott fyrir blóðrásina að berja á sér og öðrum með birkigreinunum. Í kjölfarið tylltum við okkur út á svalir með kaffibolla áður en við klæddum okkur og fengum okkur góðan skammt af nachos krydduðum með jalapenos og spjalli.

Við kvöddumst á brautarstöðinni og ég rölti áleiðis upp að Nýhöfn þar sem stefnan var tekin á siglingu sem lengi hafði verið á dagskrá. Það stóð svo sannarlega undir væntingum og það var stórgaman að sigla undir æ þrengri brýr og sjá borgina frá öðru sjónarhorni. Eftir siglinguna tyllti ég mér á Kristjánsbryggju við hlið hins 7% hallandi svarta demants og fékk mér kaffi og smurt við öldugjálfrið frá sístreymandi bátaumferðinni. Áður en ég vissi af var sólin að búa sig undir að ganga til viðar og tími til kominn að rúlla upp í Nærum og kaupa nýja peru í hægra framljós.

Veturinn er greinilega að gægjast handan við hornið. Hér er að verða nokkuð kalt á kvöldin í íbúðinni, enda lítið um einangrun. Mér er kalt á nefinu og neyðist sennilega að rúlla nokkrum gullhúðuðum hitavatnsdropum frá Methúsalem. Trúið mér, OR er með útsöluprís á orku í samanburði við það sem tíðkast hér á bæ.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Draumaferðin - komið á áfangastað

Jóladagsmorgun 2011 og það er ræs klukkan 4 að morgni eftir örfáar svefnstundirnar. Það er rok og rigning á E47 á leið út á Kastrup flugvöll, en það á eftir að breytast... Fjölskyldan dormar og sefur til skiptis á milli sögubrota frásagnaglaða aðstoðarflugstjórans um ferðalög danskra víkinga suður eftir álfunni. Fróðlegt, en ég vildi nú samt heldur sofa eins og lofað var eftir mat og fríhafnarprang. Það eru svo nokkur viðbrigði að koma í 20 gráðu hitann og hrjóstrugt eldfjallalandslag þar sem regn er greinilega ekki oft á dagskránni. Eftir 45 mínútna rútuferðalag í gegnum landslag sem líkist Reykjanesinu allmikið komum við á áfangastað, Las Playitas ! Við erum rösk að tékka okkur inn og pakka upp og þá er bara að taka út svæðið og skoða það sem í boði er næstu vikuna. Það eru lögð drög að dagskrá næstu daga og heimilisfaðirinn skráir sig til leiks í 25 km fjallahjólatúr næsta dag. Sundlaugin og krakkaklúbburinn tekinn út og allt fær bestu einkunn. Helstu nauðsynjar bornar í hús úr ...