Fara í aðalinnihald

Öryggisleysi

Hvað maður getur nú verið háður þægindum nútímans? Það er nú bara með eindæmum eins og dæmin sanna...


Á miðvikudagskvöldið buðum við hólmaratríóinu í kveðjukvöldverð og Harðsnúnar húsmæður gláp. Það leið óðum að kvöldmatnum, pizzan og franskarnar komin inn og allt að smella. Búmm, allt svart. Við erum rafmagnslaus!

Það er ekkert grín að vera í ókunnugri íbúð og ætla sér að finna eitthvað jafn framandi eins og kerti eða vasaljós. Að maður tali ekki um rafmagnstöfluna sem Árbæjarsafnið dauðöfundar okkur ábyggilega af. Fjórum mínútum og 122 spurningum Baldurs síðar mættu Sara, Olga og Anna á myrkrasvæðið.

Eftir að náð hafði verið í nágrannakonuna (eða réttara sagt dóttir hennar) til skrafs og ráðargerða, ákváðum við að besti möguleiki okkar fælist eflaust í því að fara með bæði 10A og 16A öryggin út á bensínstöð og athuga hvað væri heilt og hvað ónýtt. Vonandi að fá nýtt öryggi líka.

Það varð svo úr að nýtt 10A öryggi var það sem þurfti og við gátum klárað að elda pizzuna og átt ljómandi skemmtilegt kvöld saman.

Vonandi hafið þið nú skilað ykkur heilar heim stelpur, takk fyrir síðast og við sjáumst vonandi sem fyrst!

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Draumaferðin - komin í gang

Nú þegar búið er að stúdera og samræma atburðardagskrárnar fer allt í gang. Ég byrja annan í jólum á 25km fjallahjólatúr með góðum hópi og það verður að segjast að landslagið er nokkuð frábrugðið. Í stað drullu og sleipra rótarbunka þarf að venjast lausamöl (tækla eins og drullu) og stórgrýttar holur. Einnig hjóluðum við kafla þar sem malarvegurinn minnti glettilega á vestfirskt þvottabretti þar sem demparar framan og aftan fengu heldur betur að vinna fyrir hverri rifflu. Fjölskyldan leigir sér tennisspaða og völl og spreytir sig í klukkutíma í sólinni. Hanna er dugleg að hlaupa og prófa ýmislegt svo sem Zumba, Funkdans, afródans og fullorðins sundæfingu sem var nokkuð krefjandi. Þriðja í jólum leigjum við okkur öll fjallahjól og tökum túr inn til næsta bæjar, Gran Tarjal, þar sem við spókum okkur og snæðum dýrindis pizzu og guðdómlegan ís við ströndina. Svo er það bara að skella sér í krakkaklúbbinn eða busla í lauginni þess á milli. Nú eða skella sér í ræktina, prófa bodytoning (ha

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.