Fara í aðalinnihald

Tímans tönn


Múrinn er rofinn, þann 19. sept rann upp sá dagur sem markaði meirihluta lífskeiðs míns með bílprófs en án. Jú, ég varð 35 ára.

Þetta var ægilega frábær dagur. Að hætti fjölskyldunnar var huggulegur morgunverður með kertaljós og fínerí í rólegheitunum að morgni afmælisdagsins sjálfs. Enda hitti þetta á laugardag þetta árið. Greinilega var búið að leggja upp margvísleg samsærisplön í tilefni dagsins og þau komu smá saman í ljós....

Fyrst var ég sendur út í bíl að ná í bjórinn sem var keypur á svo agalega góðu tilboði daginn áður en Hanna náði ekki að bera hann inn. Þegar ég spurði um bjórtýpu og prís, þá var þetta langt framúr öllum tilboðsvíddum sem ég hef nokkurn tíman heyrt um. Vá hvað Hanna hefur verið lunkin að hitta á þetta... Nema hvað, ég rölti út í gamla grána (Skoda) og vippa upp skottlokinu. Haa, bíddu hér er bara kassi. Weber? Hah? Lít upp og sé frúnna glottandi hringinn þarna uppi á stigapalli. Jah hérna, meiri prakkarinn. Núna erum við með dýrindis gasgrill hér úti á svölum sem var vígt 3 daga í röð eftir komuna í hús.

Næst var það Holte. Baldur vildi alveg staðfastlega fá eyrnalokk, annað kom ekki til greina. Afmælisgjöf mín til þín pabbi. Já og við drifum bara í því. Baldur stóð sig eins og hetja. Ekki vont? Neiii, bara smá kannski....

Beint í kjölfarið var farið í siglingu út frá Holte havn út á Furesöen í dásemdarveðri. Við vorum eins og sjaldséðir hvítir hrafnar þar sem vertíðinni var að ljúka og þetta var slúttdagurinn. En báttúrinn var stórfínn með nesti út á vatninu þar sem við létum okkur reka á meðan nestið rann niður.

Ekki nóg komið af vatni. Vedbæk höfnin var næsta stopp. Þar var tekinn hressandi sjósundsprettur og strandflatmögun. Á eftir var það svo vel útilátinn ís í tilefni dagsins. Mmmmm.

Um kvöldið var búið fyrir löngu síðan að ákveða næstu umferð matarklúbbsins alræmda. Þemað að þessu sinni var ljótufatakvöld og vorum við búin að undirbúa okkur með því að fara upp í Birkeröd í vikunni og versla í búð hjálparstarfs kirkjunnar. Þar fann ég þennan dýrindis Reebok krumpugalla sem mér þótti passa svona ljómandi vel við jólasveinabindið og einhverja vel valda skyrtu úr skápnum. Hanna var svo heppin að þurfa ekkert að pæla í þessu þar sem Elva hafði keypt auka kjól sem hún passaði í og myndi bara bíða heima hjá þeim hjúum í Rödovre.
Jæja, kvöldið nálgast og ég græja mig með tilbúnum smurningsklíning og set mig inn í hlutverkið sem Maggi Mix, alhliða mixer og alltaf með búkka og hásingar innan seilingar.

Við brunum inn til Rödovre og mætum Andrési, í borgaralegum klæðnaði, fyrir utan. Jú, ég þurfti bara að skutlast eftir Rakel fer svo í fötin núna inni. Við mætum kampakát inn og viti menn: allir bara svona rosalega borgaralega klæddir, nema ég. Ég er Maggi Mix. Grínið og planið er fullkomlega heppnað og rennur upp fyrir mér undir afmælisöngnum. Gott grín. En líka góð föt. Og ég verð í þeim allt kvöldið, í þessu hátíðlega tilefni. Maður er nú bara einu sinni 35, hah!

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Í faðmi fjalla og stórbrotinnar náttúru

Við erum svo virkilega að njóta okkar hérna á Íslandinu og höfum farið út í náttúruna og hitt vini og vandamenn á förnum vegi. Krakkarnir príluðu með okkur eitt kvöldið upp á Úlfarsfellið sem blasir við út um stofugluggann hjá mömmu og var það hressilegur túr fyrir sál og líkama. Svo er búið að taka túr um uppsveitir Suðurlands og heimsækja Sólheima sem eiga alltaf stóran stað í hjörtum okkar. Hanna fór með krakkana í sveitina til Guðnýar og nutu þau lífsins og náttúrunnar með ferðum með ströndinni á undir rótum Snæfellsjökuls. Og auðvitað varð að kanna stöðuna á toppi jökulsins líka með hjálp snjótroðara og útsýnið var víst stórfenglegt af toppinum þar. Á meðan Hanna og gríslingarnir nutu lífsins í Syðri-Knarrartungu þá fór ég með Lalla, Snorra og Tolla. Svo erum við búin að prófa þó nokkrar sundlaugar og fara í eitt gott brúðkaup úti í guðsgrænni náttúrunni.

Laugavegurinn hjólaður - myndir

Þann 16. júlí hjóluðum við fjórir félagarnir (ég. Lalli, Snorri og Tolli) frá Landmannalaugum til Bása í Þórsmörk, sem í daglegu tali kallast Laugarvegurinn. Þetta var í alla staða eftirminnileg og frábær ferð í góðum félagsskap sem hélt vel í þá 14 tíma sem við hjóluðum, teymdum upp brekkur, ísskafla og ár. Ferðalokin í Básum klukkan fjögur um nótt voru kærkomin með Thai hnetusmjörskjúklingarétti og mikið var gott að leggjast til hvílu í tjöldunum. Meira segja myndir en mörg orð...

Draumaferðin - komið á áfangastað

Jóladagsmorgun 2011 og það er ræs klukkan 4 að morgni eftir örfáar svefnstundirnar. Það er rok og rigning á E47 á leið út á Kastrup flugvöll, en það á eftir að breytast... Fjölskyldan dormar og sefur til skiptis á milli sögubrota frásagnaglaða aðstoðarflugstjórans um ferðalög danskra víkinga suður eftir álfunni. Fróðlegt, en ég vildi nú samt heldur sofa eins og lofað var eftir mat og fríhafnarprang. Það eru svo nokkur viðbrigði að koma í 20 gráðu hitann og hrjóstrugt eldfjallalandslag þar sem regn er greinilega ekki oft á dagskránni. Eftir 45 mínútna rútuferðalag í gegnum landslag sem líkist Reykjanesinu allmikið komum við á áfangastað, Las Playitas ! Við erum rösk að tékka okkur inn og pakka upp og þá er bara að taka út svæðið og skoða það sem í boði er næstu vikuna. Það eru lögð drög að dagskrá næstu daga og heimilisfaðirinn skráir sig til leiks í 25 km fjallahjólatúr næsta dag. Sundlaugin og krakkaklúbburinn tekinn út og allt fær bestu einkunn. Helstu nauðsynjar bornar í hús úr ...